مفاهيم عامي چون شب چه تصويري در ذهن مي‌سازند وقتي چشم مي‌بندي و
خسته‌اي در شب.
سريدن تكه برفي از سرشاخي، به پشت گردن‌ات ، به خود باز مي‌آردت. تفنگي بر دوش داري ، بي آن‌كه طرز كارش را بداني.
چشم مي‌بندي و تكانه‌هاي باد بر ديواره‌هاي چادر به سكويي خالي مي‌كشاندت، تنها اسامي‌اي كه به دست زمان، بر باد رفته‌اند...
امشب هم زياد نوشيده ، چشم بسته به كوره‌راهي كه نياكان نامعلوم – شايد – از آن گذشته باشند و در.
با يادآوري اين كه امروز مي‌تواند چهار، سه و.. شنبه باشد، يعني شنبه بايد باشد؟ پس ماجرا را از تاريك،ترين نفطه‌ي چايخانه‌ي جاده‌ي كندوان آغاز مي كنيم.
مكان: جاده
زمان: همان
مولف: افسر مربوطه
عناصر: چهار مردم شناس كه چهره ندارند
روز، داخلي
، Ave Mariaموزيك ملايم در پس زمينه و تصويري از يك كافه درست رو به روي يك روز باراني
ظاهران جاكش ترين عنصر يعني صندلي ر ا مي توان به جاي تيتراژ بكار برد .
