با اين شتاب كه ابرها رهايت ميكنند
در پس و پيشِ درختان
در زمينهي ِسايهيِ پيوستهي صدايِ جيرجيركهايي كه از هايكوهاي روزمرهات ميگذرد
با همين شتاب كه هايكوها رهايت ميكنند
پرانتزِ سكوت را ببند.
ارسال یک نظر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر