پروانهي ياداَش، ميغلتد از پايههاي آبي كه ميريزد
بر سَرَم هوار
و نگاهي كه ميسُرد از نقش به نقاش
و موزون ترك بر ميدارد، قرچ، قرچ
از چوبهي داربستِ سُست.
ارسال یک نظر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر