در بازه‌ي مشق‌هاي مدرسه تا ديوار نويسيِ عشق بر چارراه‌هاي انهدام
كتبه‌يِ DNA در آب مي‌افكنم:
خشتي پر نبشته در ژرفايِ ستون‌هاي آشور
اوهامي ناراست در اباطيلِ ابجد
و دل‌دارِ دل‌مرده، مرده در بهارخوابِ خفته، خفته
نا‌آرام
با جزوه‌اي از امانوئل اشميت و زنانه‌گيِ شكوفان
كه رستاخيزِ نزديك
از نزد و نزديك‌اش- به زور- دور مي‌شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر